بررسی بیان mir-302 و mir-145 در نمونه های پارافینه سرطان مری و مقایسه آن با بافت های حاشیه توموری

مقدمه و هدف: سرطان مری یکی از کشنده ترین سرطان ها در سرتاسر جهان می باشد. استان گلستان یکی از بالاترین نرخ های شیوع سرطان سلول های سنگفرشی مری در جهان را دارد. microrna ها یک گروه از rna های غیر کد کننده هستند که بیان تنظیم نشده آن ها با بسیاری از سرطان ها در ارتباط است. خوشه mir-302-367 شامل نه microrna است، که بیان آن ها محدود به سلول های بنیادی جنینی و سلول های کارسینومای جنینی است و از تنظیم کننده های حالت بنیادی می باشند. با توجه به بازبیان برخی از ژن های تکوینی در روند توموری شدن، به دنبال بررسی میزان بیان این mirna در سرطان مری در مقایسه با بافت غیر توموری بودیم. از سوی دیگر، mir-145 نقش مهمی در کنترل وقایع مختلف سلولی از جمله تکثیر، تمایز و آپوپتوز ایفا می کند. این microrna نقش مهار کننده توموری دارد و بیان آن در بسیاری از سرطان ها کاهش می یابد. در این تحقیق به دنبال بررسی تغییرات بیان این microrna در سرطان مری بودیم. مواد و روش ها: از نمونه های پارافینه برش هایی تهیه شد و نواحی توموری و حاشیه توموری در آن ها توسط پاتولوژیست تعیین شد. استخراج rna، سنتز cdna و real-time pcr برای آن ها انجام گرفت. نتایج توسط نرم افزار linregpcr پردازش شد و در نهایت بیان ژن توسط نرم افزار rest 2009 آنالیز شد. یافته ها: نتایج حاکی از آن است که میزان بیان mir-302b در کل نمونه ها و در هیچ یک از دسته بندی های تومور، بر اساس میزان تمایز یافتگی، بین نمونه های توموری و حاشیه توموری تفاوت معنی داری نداشت (05/0> p). اما بیان mir-145 در نمونه های توموری نسبت به حاشیه توموری در مجموع نمونه ها کاهش نشان داد (01/0? p). همچنین آنالیز نمونه ها بر اساس میزان تمایزیافتگی، نشان داد این کاهش بیان در نمونه های با تمایز پائین و تمایز خوب از لحاظ آماری معنی دار بود (05/0? p). بحث و نتیجه گیری: این نتایج نشان داد که بیان mir-302b، یک نشانگر اختصاصی سلول های بنیادی، در سرطان مری افزایش نمی یابد. همچنین این یافته ها با فعالیت مهار کننده توموری mir-145 در انطباق است و اهمیت این microrna را به عنوان یک نشانگر برای تشخیص و یک هدف برای درمان سرطان نشان می دهد.